Που ’σουν εψές λεβέντη μου
Κι αντιπροψές καλέ μου
Τι καλά το λέει τ’ αηδόνι
Εψές ήμουν στους ουρανούς
Κι αντιπροψές στους Άγιους
Τον Άγγελό μου φίλευα
Και τον Χριστό κερνούσα
Και την κυρά την Παναγιά
Την επαρακαλούσα
Για να μου δώσει τα κλειδιά
Κλειδιά του Παραδείσου
Ν’ ανοίξω τον Παράδεισο
Να μπω να σεργιανίσω
Να δω που κάθονται οι φτωχοί
Που κάθονται οι αφεντάδες
Στον ίσκιο κάθονται οι φτωχοί
Στον ήλιο οι αφεντάδες
Και τους φτωχούς παρακαλούν
Και τους παρακαλούνε
Δώστε φτωχοί τον ίσκιο σας
Και πάρτε τα φλουριά μας
Ας έχουμε τον ίσκιο μας
Και πάρτε τα φλουριά σας
Τι καλά το λέει τ αηδόνι
Παραδοσιακό
--
