what am i darling?

I should have kissed you
When we were running in the rain

What am I darlin'?
A whisper in your ear?
A piece of your cake?
What am I, darlin?
The boy you can fear?
Or your biggest mistake?

[soundtrack]

θα είναι ένα εκπληκτικό σαββατοκύριακο

θα σε φωνάζω Σάρα
κι εκεί είναι που άρχισαν όλα
είχαμε 385 ωραίες ιδέες, που τις οργανώσαμε με πρωτόγνωρη ανυπομονησία για να πραγματοποιήσουμε τελικά τις 3
αλλά δεν μας ένοιαζε

αναλύσαμε κάθε καλοκαιρινό σαββατοκύριακο και κάθε βροχερή διάθεση
όλο σχέδια και προτάσεις πανάθεμα μας
νιώθω όπως τότε που κάναμε τους πρώτους μας φίλους και τους πρώτους μας γκόμενους και αγαπούσαμε χωρίς όρια και με ενθουσιασμό γιατί δεν ξέραμε ακριβώς τι μας γίνεται ή τι μπορεί να ακολουθήσει....

καλαμίτσι κάμπινγκ, χορτιάτης πικ-νικ, πορεία κκε, χορός στο πεζοδρόμιο, project one, θέατρο
αλλά με τίποτα δε θέλω να μάθω να κολυμπάω χωρίς να κλείνω τη μύτη… και τελικά έμαθα
θα κάνουμε κάτι το τριήμερο;
ποιος ψήνεται για Χαλκιδική;
ποιος είναι ο Κώστας;
Και οι απαντήσεις ήταν πάντα διαφορετικές

Θα τα πούμε από κοντά…είπαμε 124 φορές… και τελικά τα λέγαμε όλα με email
Μετά θα πάμε για κρασί;
Θα έρθεις στο μάθημα;
Θυμάμαι πώς να χορεύω;

ανησυχία, υπερένταση, κάτι παίζει και δεν μπορώ να ηρεμήσω…
and there is more to come

Εγώ όμως εκείνη την στιγμή αγαπούσα τους πάντες και δεν με ένοιαζε καθόλου...
life is full of surprises

Μου είπες «μην ανησυχείς τα καλύτερα έρχονται»
Σου είπα «Θα ακολουθήσουν άπειρες ωραίες στιγμές»

my weekend
yours?

bazaar για kyr-royal, τυριά και σαλάτα, βόλτα με ποδήλατο, πλύσιμο μπαλκονιού με ξυπόλητο πόδι, ίσως μπάνιο σε θάλασσα, ικέα
πρέπει φυσικά να αναφέρω ότι η λαϊκή ήταν σούπερ όπως πάντα...!!!

Jam Σαββάτου όχι; Αν ναι πώς;
Ο Σωτήρης τι κάνει;

ο Θανάσης ρωτούσε που είσαι. Tου είπα ότι μεταβολίζεις το αλκοόλ που έπινες όλο το σ/κ.

Μυστήριος Αύγουστος
Παράξενες μέρες

98 καλοκαιρινές ερωτήσεις
για να καταλήξουμε τελικά στο ένα και μοναδικό συμπέρασμα:
Ό,τι είναι να γίνει θα γίνει
Και μέχρι τότε ποιος ζει ποιος πεθαίνει…

Κι ήρθε Σεπτέμβριος. Πανικός. Στην πόλη γίνεται της τρελής, χιλιάδες αυτοκίνητα παντού, έργα μετρό, φορτοεκφορτώσεις, στην έκθεση γίνεται χαλασμός από τα συνεργεία
Αλλά το βασικό ερώτημα παραμένει.
Πώς βρέθηκε το κόκκινο παντελόνι μέσα στην τσάντα μου;

18 νοέμβρη και πάμε προς τα πίσω

Λες να προλάβω να πάω και Γεράρδο;
Με λένε Βερονίκη, εσένα;

all over the world

Όχι εγώ αλλ' εκείνα που αγαπώ με προχωράνε

δυτικά της λύπης

ο.ε

au revoir

στα κρυφά φεύγω με όλα τα κλοπιμαία στο νου μου

για μιαν απ'την αρχή ζωή απροσκύνητη

δυτικά της λύπης

ο.ε

missed me mister

missed me missed me now you've got to kiss me
if you kiss me mister i might tell my sister
if i tell her mister she might tell my mother and my
mother, mister, just might tell my father and my father
mister he won't be too happy and he'll have his lawyer
come up from the city and arrest you mister 
so i wouldnt miss me if you get me, mister, see?

missed me missed me now you've got to kiss me
if you kiss me mister you must think im pretty 
if you think so mister you must want to fuck me 
if you fuck me mister it must mean you love me 
if you love me mister you would never leave me
it's as simple as can be!

missed me missed me now you've got to kiss me
if you miss me mister why do you keep leaving
if you trick me mister i will make you suffer
and they'll get you mister put you in the slammer and forget 
you mister then i think you'll miss me won't you miss me 
won't you miss me

missed me missed me now you've got to kiss me
if you kiss me mister take responsibility
i'm fragile mister just like any girl would be
and so misunderstood (so treat me delicately!)

missed me missed me now you've gone and done it
hope you're happy in the county penitentiary
it serves you right for kissing little girls but i will visit if you miss me
do you miss me? MISS ME??
how's the food they feed you??
do you miss me
will you kiss me through the window?
do you MISS ME? MISS ME??!!
will they ever let you go???

i miss my mister so!!!!

[dresden dolls]

ένα-δυο και ξανά... και πάμε

Ένα-δύο και ξανά… και πάμε… 
Ποδαράκια πάνω, χεράκια πάνω Και ξανά… 
Κλαίνε τα ματάκια μου 
Ένα-δύο… γελάει λίγο το χειλάκι μου γιατί κάπου μέσα μου υπάρχει μια πολύ βαθιά γνώση που περιμένει να την ανακαλύψω 
Δε θα ανακαλύψω τίποτα 
Απλά θα χορεύω 
Πάμε μπροστά, πάμε πίσω, μας παίρνει ο άνεμος, μας τραβάει η αλμύρα 
Γιατί κλαίνε τα ματάκια μου; 
Που τελειώνει αυτή η γραμμή; 
Υπάρχει τίποτα καινούριο προς τα πίσω; 
Που πάω; 
Κοιτάω τα ποδαράκια μου. 
Ένας μεγάλος θησαυρός. Μα τι εκπληκτικά δέκα δαχτυλάκια! 
Ένα-δύο. Ένα χεράκι ψηλά. Στροβιλισμός μέσης. Κεφαλάκι πέρα δώθε 
Δεν πάω πουθενά
Πόσο συναίσθημα μπορεί να χωρέσει σε ένα σημείο;

*[το σκίτσο κλάπηκε αυθόρμητα από εδώ: pan pan]