Δευτέρα 12 Απριλίου 2010

θα είναι ένα εκπληκτικό σαββατοκύριακο

θα σε φωνάζω Σάρα
κι εκεί είναι που άρχισαν όλα
είχαμε 385 ωραίες ιδέες, που τις οργανώσαμε με πρωτόγνωρη ανυπομονησία για να πραγματοποιήσουμε τελικά τις 3
αλλά δεν μας ένοιαζε

αναλύσαμε κάθε καλοκαιρινό σαββατοκύριακο και κάθε βροχερή διάθεση
όλο σχέδια και προτάσεις πανάθεμα μας
νιώθω όπως τότε που κάναμε τους πρώτους μας φίλους και τους πρώτους μας γκόμενους και αγαπούσαμε χωρίς όρια και με ενθουσιασμό γιατί δεν ξέραμε ακριβώς τι μας γίνεται ή τι μπορεί να ακολουθήσει....

καλαμίτσι κάμπινγκ, χορτιάτης πικ-νικ, πορεία κκε, χορός στο πεζοδρόμιο, project one, θέατρο
αλλά με τίποτα δε θέλω να μάθω να κολυμπάω χωρίς να κλείνω τη μύτη… και τελικά έμαθα
θα κάνουμε κάτι το τριήμερο;
ποιος ψήνεται για Χαλκιδική;
ποιος είναι ο Κώστας;
Και οι απαντήσεις ήταν πάντα διαφορετικές

Θα τα πούμε από κοντά…είπαμε 124 φορές… και τελικά τα λέγαμε όλα με email
Μετά θα πάμε για κρασί;
Θα έρθεις στο μάθημα;
Θυμάμαι πώς να χορεύω;

ανησυχία, υπερένταση, κάτι παίζει και δεν μπορώ να ηρεμήσω…
and there is more to come

Εγώ όμως εκείνη την στιγμή αγαπούσα τους πάντες και δεν με ένοιαζε καθόλου...
life is full of surprises

Μου είπες «μην ανησυχείς τα καλύτερα έρχονται»
Σου είπα «Θα ακολουθήσουν άπειρες ωραίες στιγμές»

my weekend
yours?

bazaar για kyr-royal, τυριά και σαλάτα, βόλτα με ποδήλατο, πλύσιμο μπαλκονιού με ξυπόλητο πόδι, ίσως μπάνιο σε θάλασσα, ικέα
πρέπει φυσικά να αναφέρω ότι η λαϊκή ήταν σούπερ όπως πάντα...!!!

Jam Σαββάτου όχι; Αν ναι πώς;
Ο Σωτήρης τι κάνει;

ο Θανάσης ρωτούσε που είσαι. Tου είπα ότι μεταβολίζεις το αλκοόλ που έπινες όλο το σ/κ.

Μυστήριος Αύγουστος
Παράξενες μέρες

98 καλοκαιρινές ερωτήσεις
για να καταλήξουμε τελικά στο ένα και μοναδικό συμπέρασμα:
Ό,τι είναι να γίνει θα γίνει
Και μέχρι τότε ποιος ζει ποιος πεθαίνει…

Κι ήρθε Σεπτέμβριος. Πανικός. Στην πόλη γίνεται της τρελής, χιλιάδες αυτοκίνητα παντού, έργα μετρό, φορτοεκφορτώσεις, στην έκθεση γίνεται χαλασμός από τα συνεργεία
Αλλά το βασικό ερώτημα παραμένει.
Πώς βρέθηκε το κόκκινο παντελόνι μέσα στην τσάντα μου;

18 νοέμβρη και πάμε προς τα πίσω

Λες να προλάβω να πάω και Γεράρδο;
Με λένε Βερονίκη, εσένα;

1 σχόλιο:

  1. me lene sara

    project
    after the rain
    afou katalagiasei i vrohi, i trikimia, i zimia, i entasi
    afou teleiwsei? auto pou den tha mporouse na yparxei
    ... ti menei?

    to kokkino panteloni
    kainourgia kolimvitria
    oxtw xiliades kritikes piatwn
    aiwra my love
    o xoros tis eftihias
    ena potiri krasi kai ena potiri nero
    to oneiro
    o kostas

    kai alla polla

    and much more to come

    ps with many thanks to sera and thanasis gia tin apsogi ermineia twn -deyterwn- rolwn tous

    ΑπάντησηΔιαγραφή